Κάθε ένας από εμάς, ανεξαιρέτως, όταν ακούει τη λέξη “πότισμα”, το πρώτο πράγμα που του έρχεται στο μυαλό είναι το κλασικό πότισμα στον κήπο ή στο μπαλκόνι του σπιτιού μας. Όλο αυτό ίσχυε μέχρι σήμερα.
Μετά την απόφαση της NASA να ανακαλύψει νέους κατοικήσιμους πλανήτες για τον άνθρωπο, και βλέποντας τη χρονοβόρα διαδικασία αυτού του εγχειρήματος, αποφάσισαν να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν οι ίδιοι ζωή στο διάστημα. Αυτό φάνηκε ως ευκαιρία για τους επιστήμονες να ερευνήσουν τρόπους ώστε ο σύγχρονος άνθρωπος να μπορεί, χωρίς τα βασικά, δηλαδή οξυγόνο και βαρύτητα, να καλλιεργήσει, αν όχι και να δημιουργήσει τη δική του τροφή σε ένα περιβάλλον μη ευνοϊκό. Αφετηρία για αυτή την ανακάλυψη ήταν η Σελήνη, με επόμενο σταθμό τον Άρη.
Δημιουργώντας καλλιέργειες από γήινα τρόφιμα, κυρίως λαχανικά, ανακάλυψαν ότι υπήρχε ιδιαίτερη δυσκολία στο πότισμα, αφού εκτός από την έλλειψη βαρύτητας, η ανάπτυξη των καλλιεργειών είχε πολύ πιο αργή ταχύτητα. Κύριος λόγος για το πρόβλημα αυτό ήταν η δυσκολία απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών από τα φυτά. Γι’ αυτό οι επιστήμονες, και συγκεκριμένα οι Charles Buhler και Jerry Wang με έδρα τη NASA στη Φλόριντα, αποφάσισαν να εξετάσουν έναν νέο τρόπο ποτίσματος. Ο τρόπος αυτός υιοθετήθηκε από το ήδη υπάρχον τεχνολογικό προϊόν, ονομαζόμενο “Mister Nozzle”.
Αυτό που κάνει ουσιαστικά είναι να διατηρεί την πίεση στα μηχανήματα χωρίς να τραυματίζει τα φυτά. Μέσω ενός ηλεκτροστατικού ψεκαστήρα, ο οποίος χρησιμοποιεί στοχευμένα σωματίδια ηλεκτρισμού, μπορεί να καλύψει συγκεκριμένες επιφάνειες χωρίς να προκαλεί τραυματισμούς στα κύτταρα των φυτών.
Με την ανάγκη των αστροναυτών για τη δημιουργία μιας πιο εξελιγμένης ζωής σε άλλους πλανήτες, έχουν οδηγηθεί στην ανακάλυψη νέων πόρων και τρόπων προσαρμογής στις νοοτροπίες μας και στις βασικές μας ανάγκες, όπως η τροφή, και στο διάστημα, έχοντας βλέψεις για πιθανή μελλοντική κατοίκηση εκεί.
