Συναγερμός για μαθητικό στοιχηματισμό – η Κύπρος στην κορυφή της Ευρώπης, με αυξανόμενα περιστατικά εθισμού
Ανησυχητικά δεδομένα για την εξάρτηση, κυρίως των μαθητών, από τα τυχερά παιχνίδια και τον στοιχηματισμό, καταγράφει η Αρχή Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων Κύπρου (ΑΑΕΚ). Η Κύπρος φαίνεται να ξεπερνά τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε μαθητικό στοιχηματισμό, ενώ τα περιστατικά πολιτών που αναζήτησαν βοήθεια για απεξάρτηση από τον τζόγο τριπλασιάστηκαν μέσα σε έναν χρόνο.
Το ζήτημα φέρνει στη Βουλή νομοσχέδιο που επεκτείνει τις αρμοδιότητες της ΑΑΕΚ, με στόχο να ενταχθούν στη δράση της όχι μόνο οι εξαρτήσεις από ουσίες, αλλά και οι παθολογικές συμπεριφορές που συνδέονται με τα τυχερά και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η έννοια της «εξάρτησης» περιλαμβάνει πλέον κάθε επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά που το άτομο αδυνατεί να ελέγξει, ακόμη κι αν γνωρίζει ότι του προκαλεί βλάβη, από τη χρήση ουσιών μέχρι την εμμονική ενασχόληση με τον τζόγο και το διαδίκτυο.
Η τροποποίηση κρίνεται αναγκαία, καθώς η Αρχή καλείται πλέον να αντιμετωπίσει νέες μορφές εθισμού που έχουν έντονα ψυχολογικές και κοινωνικές προεκτάσεις.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΑΑΕΚ, Δρ. Χρίστο Μηνά, περίπου ένας στους τέσσερις ενήλικες στην Κύπρο ασχολήθηκε τον τελευταίο χρόνο με κάποιο είδος στοιχηματισμού. Το 4% του πληθυσμού παρουσιάζει προβληματική σχέση με το στοίχημα, ενώ το 1% θεωρείται παθολογικά εθισμένο.
«Η εξάρτηση στα τυχερά παιχνίδια είναι ψυχική διαταραχή», επισημαίνει ο κ. Μηνάς, «κατά την οποία το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει την παρόρμηση να παίζει, παρά τις αρνητικές συνέπειες που έχει στη ζωή του».
Ακόμη πιο ανησυχητικά είναι τα στοιχεία για τους ανήλικους. Όπως αναφέρει ο Δρ. Μηνάς, «οι Κύπριοι μαθητές στοιχηματίζουν κατά πολύ περισσότερο χρήματα από ό,τι οι Ευρωπαίοι συνομήλικοί τους, 22% μέσα στον τελευταίο χρόνο, έναντι 15-20% που είναι ο μέσος όρος στην Ευρώπη».
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η ομαλοποίηση του στοιχηματισμού και η προβολή του μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα δημιουργούν ένα νέο περιβάλλον κινδύνου για τους νέους, οι οποίοι συχνά αγνοούν τα όρια ανάμεσα στο «παιχνίδι» και την εξάρτηση.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΑΑΕΚ, από την πρώτη επαφή με τον τζόγο μέχρι τη στιγμή που κάποιος αναζητά θεραπεία μπορεί να περάσουν έως και δεκαέξι χρόνια, ανάλογα με το είδος του παιχνιδιού.
Οι πιο γρήγορα αναγνωρίσιμες περιπτώσεις είναι όσες σχετίζονται με τα παιχνίδια καζίνο, ενώ μεγαλύτερη καθυστέρηση παρατηρείται σε πιο «κοινωνικά αποδεκτές» μορφές, όπως το ξυστό ή οι αριθμολαχείες.
Η Αρχή υπογραμμίζει ότι η καθυστέρηση στην αναζήτηση βοήθειας αυξάνει τις πιθανότητες ψυχολογικών και οικονομικών συνεπειών, ενώ επιβαρύνει και το οικογενειακό περιβάλλον.
