Με δύναμη τη Δημοσιογραφία εναντίον του καρκίνου

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ*
Στην παιδική μας ηλικία έχουμε έναν ήρωα που αγαπάμε και θαυμάζουμε. Μεγαλώνοντας, αυτός ο ήρωας μετατρέπεται ως πρότυπο μας. Στα αθώα μας χρόνια θαυμάζουμε τον Superman, τον Badman και άλλους ήρωες των παραμυθιών. Μετά ακολουθούμε άτομα από την τηλεόραση, ηθοποιούς, τραγουδιστές και αστέρες του ποδοσφαίρου. Πραγματικοί ήρωες, όμως, είναι μερικοί συμπολίτες μας που δεν γνωρίζουμε τι σταυρό κουβαλούν καθημερινά και ποια δύναμη ψυχής έχουν στα βάθη της καρδιάς τους.
Μια ηρωίδα από την καθημερινότητα μας, είναι η Άντρη Αναστασίου. Σε νεανική ηλικία έχει βιώσει τον καρκίνο του μαστού. Ένα ταξίδι στην Κύπρο για να δει τους αγαπημένους της, άλλαξε τη ζωή της σε χρόνο μηδέν. Μια εξέταση ρουτίνας και μια διάγνωση ήταν η αρχή για να βιώνει και να ζει το δικό της Γολγοθά. Επειδή ζούσε στην Αγγλία με τις γνωστές κλιματικές συνθήκες, δεν κατάλαβε τα συμπτώματα του καρκίνου.
Η διάγνωση έδειξε καρκίνο του μαστού σε προχωρημένο στάδιο. Τότε τα όνειρα της είχαν παγώσει, είδε τη ζωή της να χάνεται. Τα λόγια του γιατρού ήταν τα χειρότερα που έχει ακούσει ποτέ από άνθρωπο. Μόλις τελείωσε την ακτινοθεραπεία ο γιατρός της είπε «επείγον χειρουργείο όχι αύριο, χθες έπρεπε να γίνει», έμεινε χαραγμένο στο μυαλό της.
Το πρώτο ερώτημα που της ήρθε στον μυαλό της Άντρης, μετά τη διάγνωση ήταν: «Τι κάνω τώρα;».
Και ποια δύναμη, ποια λόγια θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν για να τα καταφέρει; Τότε μια δύναμη ψυχής και μια θέληση για ζωή την έκαναν να αντιμετωπίσει τον καρκίνο σαν λιοντάρι έτοιμο να παλέψει για να σώσει τον εαυτό της.
Χημειοθεραπείες
Πριν από το χειρουργείο ξεκίνησε η διαδικασία με τη βιοψία για να δουν οι γιατροί τι είδους είναι ο καρκίνος. Ο όγκος ήταν μεγάλος και πρώτα άρχισε με χημειοθεραπείες και μετά ακολούθησαν οι επεμβάσεις.
Και τότε το ένα χειρουργείο διαδεχόταν το άλλο. Μετά από συσκέψεις της ομάδας των ογκολόγων του νοσοκομείου, τής ανακοίνωσαν ότι έπρεπε να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες και στο τέλος σε ακτινοθεραπείες. Στην πρώτη χημειοθεραπεία έκλαιγε. Δεν πίστευε ότι αυτή την ασθένεια την περνούσε η ίδια. Γνώριζε ότι τη δεύτερη φορά που θα πήγαινε δεν θα είχε μαλλιά.
Στην ερώτηση μας αν τα νοσοκομεία βοηθούν τα καρκινοπαθή άτομα μας η Άντρη είπε: «Πήγα μέσω ιδιώτη γιατρού, δηλ. είχα μέσο και γι’ αυτό με βοήθησαν περισσότερο. Αλλά όταν πάει από μόνος του ο καρκινοπαθής, δυστυχώς δεν του δίνουν την απαραίτητη σημασία. Γιατί είναι πάρα πολλοί ασθενείς και είναι κρίμα που τους ταλαιπωρούν. Όταν έχεις μέσο, έχεις και διαφορετική μεταχείριση.»
«Ο ΠΑΣΥΚΑΦ (Παγκύπριος Σύνδεσμος Καρκινοπαθών και Φίλων) με βοήθησε με τους ψυχολόγους του. Ο ψυχολόγος μου μίλησε και γι ΄αυτό είδα την ασθένεια μου από θετική σκοπιά. Το 50% της θεραπείας είναι να έχεις καλή ψυχολογία».
Όμως, σαν πιστός στρατιώτης, δεν παρέδωσε τα όπλα της, το πάλεψε και νίκησε. Σήμερα βλέπει την ζωή με τα όμορφα και τα καθημερινά της χωρίς περιττές απαιτήσεις. Η ασθένεια την έχει αλλάξει πολύ. Η Άντρη ήταν πιο κλειστή ως χαρακτήρας. Τώρα είναι πιο θετική στη ζωή της. Κάθε λεπτό θέλει να το ζει.
Με αφορμή την περιπέτεια υγείας που βίωσε, η Άντρη έκανε ένα όμορφο ταξίδι στον εσωτερικό της κόσμο. Ξαναγνώρισε από την αρχή τον εαυτό της. Έμαθε να δίνει χρόνο και να απολαμβάνει κάθε στιγμή με την οικογένεια της. Να δίνει χρόνο και να προσέχει τον εαυτό της. Να βλέπει την ουσία των πραγμάτων και να κρατά την εμπειρία της με τον καρκίνο σαν μια δύσκολη δοκιμασία.
Χαρακτηριστικά μας είπε «Ήταν ένα μεγάλο χαστούκι για να δω διαφορετικά τα πράγματα και όχι να ζω σε ένα ροζ συννεφάκι, που τα έβλεπα όλα ωραία. Τώρα διαπιστώνω ότι η ζωή έχει και τα καλά και τα κακά της.»
Μέσα από την περιπέτεια υγείας της η Άντρη έμαθε να βάζει στόχους και να τους υλοποίει. Ένας στόχος της τον υλοποιεί τώρα. «Η δημοσιογραφία ήταν ένα όνειρο που είχα από παιδί και το υλοποιώ τώρα. Μετά που έχω περάσει από την ασθένεια είπα θα το κάνω γιατί αν φύγω από την ζωή δεν θα το υλοποιήσω ποτέ. Και τότε το έκανα. Ευτυχώς, πήγαν όλα καλά και ακολουθώ το όνειρο μου. Ακόμη, θέλω να ασχοληθώ με την πολιτική».
Η ζωή είναι ωραία!
Ένας από τους στόχους της στη δημοσιογραφία είναι να παρουσιάσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία. Θεωρεί ότι θα της κοστίσει στη δημοσιογραφία όταν παρουσιάσει τα προβλήματα που έχουν τα νοσοκομεία.
-Ποιο μήνυμα θέλεις να δώσεις στα άτομα που βιώνουν μιαν ασθένεια;
«Να μην τα βάζουν κάτω, να προχωρούν πάντα θετικά. Η ζωή είναι ωραία. Πρέπει να κυνηγούν τα όνειρα τους».
Μια έκφραση που μας έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μας που μας είχε πει η Άντρη είναι ότι «δεν μπορείς να επιλέξεις πώς θα πεθάνεις ή πότε. Μπορείς μόνο να αποφασίσεις πώς θα ζήσεις. Κλείνω με τη λέξη: ΖΩ».
Σε αυτά τα άτομα που βρίσκονται καθημερινά στη ζωή μας, πρέπει να τους δίνουμε περισσότερη σημασία γιατί έχουν να μας διδάξουν πολλά και μας προετοιμάζουν για κάθε καινούργιο έρχεται στην ζωή μας. Τα όνειρα δεν σταματούμε να τα κυνηγούμε και να τα υλοποιούμε. Ο καρκίνος δεν είναι ανίκητος και ποτέ δεν πρέπει να τον αφήνουμε να μας κερδίσει. Σ’ αυτή την μάχη τα όπλα δεν είναι μόνο τα φάρμακα κατά του καρκίνου αλλά και τα συναισθήματα, η ψυχή και το μυαλό του καθενός μας. Προπάντων η αγάπη!
*Τριτοετής φοιτήτρια ΔΔΣ