Αγαπητοί φίλοι και φίλες, κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου γιορτάζουμε την Ημέρα της Γυναίκας. Ποια όμως η βασική ιδέα της ημέρας αυτής; Κι όμως υπάρχει μια ιστορία πίσω από αυτή την Παγκόσμια Ημέρα. Στις 8 Μαρτίου του 1857 είχε γίνει μια μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Υιοθετήθηκε δυο χρόνια αργότερα από την Σοσιαλιστική Διεθνή.
Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας από το 1975 διεξάγεται από την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), με σκοπό την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων. Σύμφωνα με το άρθρο στην ιστοσελίδα tvxs.gr η ιδέα για τον εορτασμό της πρόκυψε κατά το πέρασμα του 20ο αιώνα, το οποίο σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών. Κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες.
Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία. Οι γυναίκες κατά την διάρκεια της διαμαρτυρίας υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωή. Στην εποχή που ζούμε η ημέρα αυτή έχει χάσει την πραγματική της συμβολή και έχει πάρει το μήνυμα της εμπορευματοποίησης αφού θεωρείται ως ευκαιρία να εκφράσουν οι άνδρες την αγάπη τους για τις γυναίκες όπως υπάρχουν κι άλλες παρόμοιες ημέρες την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου και Ημέρα της Μητέρας.
«Η γυναίκα είναι ένα πλάσμα γεμάτο φόβο, φοβάται πολύ τις μάχες και τρέμει μόλις δει σπαθί. Μα μόλις βρεθεί μέσα στον κύκλο των συζυγικών της καθηκόντων, δεν υπάρχει ψυχή περισσότερο διψασμένη για αίμα.» Ευριπίδης
Της Μαρίνα Γεωργίου
